Στο τραπέζι του Ινδού. τα σημειωματάρια της θείας isabel. βιβλίο συνταγών

Το βιβλίο που σας παρουσιάζω σήμερα στο Direct to the Palate μπορώ να επιβεβαιώσω ότι για μένα είναι ένα από τα πιο ξεχωριστά που σας έχω δείξει, και αυτό είναι ότι σε αυτό το έργο τρία από τα χόμπι μου, το καλό μαγείρεμα, τη φωτογραφία και ένα αξιοθέατο για το Ινδική αρχιτεκτονική που ξεκίνησε όταν ήμουν μικρός όταν πέρασα τα περισσότερα καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας σε ένα σπίτι με αυτά τα χαρακτηριστικά. Έτσι, με αυτά τα τρία συστατικά μπορώ να ξεκινήσω μόνο λέγοντας ότι το "A la mesa del indiano" μου φαίνεται ένα ευχάριστο και ευχάριστο βιβλίο.

Κανονικά, Direct to the Palate, όταν μιλάμε για ένα βιβλίο συνταγών, συνήθως αναλύουμε το κεφάλαιο ανά κεφάλαιο όλες τις ειδικότητες που καλύπτονται, χωρίζοντάς τις στις κλασικές γαστρονομικές ενότητες, αλλά σε αυτήν την περίπτωση δεν θα είναι έτσι, αυτό είναι ένα βιβλίο με προσωπική ιστορία πίσω από αυτό θα ήθελα να γνωρίζετε για να κατανοήσετε την ουσία και τον λόγο της έκδοσής του.

Προκειμένου να σας βάλει στο ζήτημα τίποτα καλύτερο από το να μάθετε πρώτα ποιοι ήταν οι Ινδοί , ονομαζόταν ως Ινδιάνο σε όλους εκείνους τους μετανάστες που στα τέλη του 19ου και στις αρχές του εικοστού αιώνα είχαν κάνει την περιουσία του σε διάφορες χώρες της Αμερικής, επιστρέφοντας πλούσιος στον τόπο καταγωγής του, κυρίως Βόρεια Ισπανία, Γαλικία, Αστούριας, Κανταβρία, Χώρα των Βάσκων αλλά και Κανάριοι Νήσοι. Κατά την άφιξή τους, και για να κάνουν χρήση των δυνατοτήτων τους, έχτισαν μεγαλοπρεπή σπίτια με πολύ ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και πάνω απ 'όλα που τους υπενθύμισαν τη γη όπου είχαν κάνει την τύχη τους.

Με αυτά τα προηγούμενα, δεν είναι ασυνήθιστο να υπάρχουν εκατοντάδες εμπειρίες από όλους αυτούς τους ανθρώπους, όπως συμβαίνει με την Isabel de la Fuente , τη θεία Isabel, μια αστουρία που το 1909 ήρθε στο Μεξικό με τον σύζυγό της για να δοκιμάσει την τύχη του, αφήνοντας την οικογένειά της και τις ρίζες του στις μητρικές του LLanes.

Όταν έφτασε εκεί και ως αποτέλεσμα της μοναξιάς και της μορινάς του, αφιέρωσε όλο τον χρόνο στην αγάπη του για το μαγείρεμα, γράφοντας σταδιακά δύο φυλλάδια με ενενήντα συνταγές όπου αναμίχθηκε μια συλλογή από ινδική κουζίνα με την ισπανική παράδοση που έφερε από τη γη του, καθώς και επίσης με επιρροές από τη γαλλική γαστρονομία, πολύ μοντέρνα εκείνη την εποχή ανάμεσα στην ανώτερη τάξη του Μεξικού εκείνης της εποχής.

Χρειάστηκαν σχεδόν εκατό χρόνια για τον συγγραφέα του έργου, Alejandro Braña , έναν επαγγελματία φωτογράφο της Αστούριας με τεράστια αγάπη για την ινδική αρχιτεκτονική, για να βρει κατά λάθος την ανιψιά της θείας Isabel, που του είπε για την ύπαρξη αυτών των δύο Βιβλιαράκια συνταγών που η θεία της έγραφε στο χέρι ως υπενθύμιση για την καλή δουλειά της στην κουζίνα.

Ο Alejandro Braña συνέχισε να μας ανακαλύπτει με τις υπέροχες εικόνες του τις καλύτερες ινδικές αρχιτεκτονικές στο Asturias στο ιστολόγιό του Asturias, αλλά τα βιβλία της θείας Isabel δεν αποφάσισαν να έρθουν στο φως. Όταν τελικά απεικονίστηκαν σε ένα βιβλίο, ήταν ημέρες έντονης δουλειάς όπου πραγματοποιήθηκαν οι συναντήσεις και όλες οι παλιές συνταγές μαγειρεύονταν από τον σεφ Ricardo Galán, σημειώνει ότι μερικές φορές με έναν πιο σφικτό σφυγμό και άλλοι πιο διστακτικοί είχαν μείνει από την Isabel από την πηγή.

Το "a la mesa del Indiano" έχει μεταγραφεί κυριολεκτικά από αυτά τα δύο βιβλιαράκια, επομένως δεν είναι ένα τυπικό βιβλίο συνταγών , με ταξινόμηση κατά σειρά, όχι. Οι συνταγές ρέουν αναμειγνύοντας κρέας, ψάρι, σούπες, κρέμες και επιδόρπια σαν να ήταν θέμα καθημερινής ζωής στην κουζίνα της Tía Isabel και φαίνεται ότι προσκαλούμε σε ένα από τα καλοδιατηρημένα τραπέζια που έκαναν οι Ινδοί όταν γιορτάζουν .

Οι συνταγές τους αφθονούν με ένα μείγμα ινδικής κουζίνας, με μεξικάνικα στοιχεία, όπως γαλοπούλα ή γαλοπούλα, μεταξύ άλλων, αλλά πάντα συνοδεύεται από την γαστρονομική παράδοση της Αστούριας που η Isabel de la Fuente είχε βάλει στη βαλίτσα της για να περάσει άλλη πλευρά της θάλασσας. Οι πινελιές της γαλλικής γαστρονομίας αντικατοπτρίζονται επίσης σε αυτές τις συνταγές, όπως πιάτα όπως γαλλική μπριζόλα, σάλτσα Robert ή καβουρδισμένος φασιανός, που δίνουν αυτό το κομψό σημείο σε μια πιο παραδοσιακή κουζίνα.

Δεδομένου ότι είναι μια μεταγραφή ενός αρχαίου κειμένου, μπορείτε να φανταστείτε ότι οι λίστες συστατικών δεν εμφανίζονται, σταδιακά εξελίσσονται στη συνταγή καθώς χρησιμοποιούνται, με το γοητευτικό στυλ αυτών των συνταγών με χρόνια που ακόμη και σήμερα πολλοί μπορούν να απολαύσουν κληρονόμησαν από τις γιαγιάδες τους.

Κάθε συνταγή του έργου συνοδεύεται από υπέροχες φωτογραφίες σετ με προσεκτικά μαγειρικά σκεύη της εποχής , αλλά και εικόνες από σαλόνια, βιτρίνες και έπιπλα από τα πολλά ινδικά σπίτια που ευτυχώς διατηρούνται ακόμη στην Αστούρια, και η οποία είχε την τύχη για να επισκεφθείτε τον συγγραφέα του βιβλίου.

Συνολικά μια ολοκληρωμένη δουλειά για να απολαύσετε με τη θέα αλλά και με τον ουρανίσκο , προετοιμάζοντας και δοκιμάζοντας εκείνες τις κλασικές συνταγές που πολλοί από εμάς σίγουρα θα έχουν ακούσει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ και τώρα μπορούμε να απολαύσουμε να φανταζόμαστε τον εαυτό μας να κάθεται "στο τραπέζι του ινδιανού ».